با استفاده از دماهای رنگ متفاوت میتوان در فضا کنتراست ایجاد کرد یا فضاها را مرزبندی کرد. برای مثال میتوان از نور سرد به عنوان نور محیطی و از نور گرم بای نور تأکیدی استفاده کرد. در این حالت به ارحتی اشتبا روشن شده با نور سفید گرم از پس زمینه سردشان تشخیص داده می شوند. چشم در نور سفید گرم به اختلاف دمای رنگ نور حساس تر است. برای مثال اختلاف 500کلیون بین نورهای سفید گرم به راحتی دیده می شود ولی در دماهای بالاتر این اختلاف به راحتی تشخیص داده نمی شود.
زمانی که به یک سطح رنگی نور تابیده می شود، ترکیب رنگی آنها از نوع کاهشی است. اگر به جسمی، نوری همرنگ آن تابیده شود، رنگ آن جسم با شدت بیشتر و روشن تر دیده می شود و اگر نور دارای طیف کافی از رنگ شیء نباشد، آن رنگ تیره تر و با خلوص رنگ کمتری دیده می شود و گاه حتی خاکستری به نظر می رسد. اگر سطوح رنگی بزرگی مثل دیوارهای رنگی، در محیط وجود داشته باشد، نور سفیدی که به آنها تابانده میشود، هنگام بازتاب یه رنگ آن سطح خواهد بود که به رنگ غالب نور در آن فضا تبدیل می شود. از نور رنگی برای نورپردازی تأکیدی روی اشیا نیز میتوان استفاده کرد. نور رنگی قابلیت نشان دادن رنگ شیء را ندارد و آن را تغییر می دهد. این نور میتواند با نور سفید یا رنگی برای پس زمینه شیء ترکیب شود.