اتاق کودکان و جوانان
تامین روشنایی لازم برای بازی و مطالعه هدف اصلی نور پردازی در این اتاقها است. کودکان از هر گوشه اتاق برای بازی کردن استفاده میکنند بنابراین روشنایی باید به صورت کاملا یکنواخت در کل فضای اتاق پخش شود. حداقل شدت روشنایی روی کف زمین 100 لوکس است که میتواند با نور مستقیم یا غیر مستقیم تامین شود. چراغها نباید در ارتفاعی نصب شوند که کودکان به آن دسترسی داشته باشند. در نظر گرفتن یک منبع نوری که در طول شب و هنگام خواب کودک روشنایی کمی در اتاق ایجاد کند مفید خواهد بود. بهتر است نور آن قابل تنظیم، و درخشندگی آن کم باشد. منابع نوری که کل یا قسمتی از آنها در معرض دید قرار دارد، نباید بالای تخت کودکان قرار گیرند تا از تابش خیره کننده و اختلال در بینایی کودکان اجتناب شود.

مطالعه
یکی از مهمترین کارهای چشمی جوانان مطالعه درسهایشان است. حداقل شدت روشنایی روی میز تحریر 200 و متوسط شدت روشنایی 300 لوکس توصیه شده است. توجه داشته باشید که هنگام مطالعه، شدت روشنایی متوسط در اتاق نباید کمتر از 80 لوکس باشد تا از یکنواخت نبودن روشنایی در فضا اجتناب شود. یکی از روشهای متداول برای تامین روشنایی میزهای تحریر استفاده از چراغهای رومیزی است. این چراغها باید مطابق شکل 47-6 در کنار محل نوشتن قرار گیرند تا سایه دست روی کاغذ نیفتد. بهتر است جهت نور این چراغها قابل تنظیم باشد.
محل قرار گیری چراغ مطالعه روی میز تحریر و جهت تابش آن نسبت به فردی که پشت میز نشسته برای جلوگیری از خیرگی مستقیم و غیر مستقیم اهمیت زیادی دارند. جهت تابش باید از زاویهای حدود 50 درجه نسبت به محور عمودی و افقی داشته باشد تا ایجاد مزاحمت نکند.

بالکنها و تراسها
نور پردازی تراسها و بالکنها باید کاملا مطابق با فضای داخلی و در ارتباط با آن انجام گیرد. با این حال در بعضی موارد به دلیل امنیت، برقراری ارتباط بصری رویدادهای خاص، نور پردازی نمای ساختمان و... تاکید بر آنها از بیرون نیز اهمیت پیدا میکند. ولی حتی در این شرایط، توجه به نور پردازی آنها از دید افراد داخل خانه مهم است زیرا بابکنها و تراسها از امتداد قسمتهای مختلف داخل خانه به سمت بیرون به وجود میآیند و فضای الحاقی برای آنها محسوب میشوند.
یکی از نکات مهم در طراحی روشنایی تراسها، توجه به نسبت روشنایی بین فضای داخلی و خارجی است. روشنایی متوسط فضای خارجی بسیار کمتر از فضاهای داخلی است. بنابراین روشنایی بالکنها باید تعادلی بین این دو فضا ایجاد کند. توصیه میشود نسبت درخشندگی بالکنها به فضای داخلی از یک بیستم (5 درصد) کمتر نشود. برای کمک کردن به این روند، بهتر است با نزدیک شدن به تراسها، روشنایی فضای داخلی کاهش یابد. برای آنکه تابش خیره کننده نورها، هنگام نگاه کردن به فضای بیرون که روشنایی کمی دارد باعث آزار افراد نشود، باید توجه داشت که درخشندگی لامپ یا چراغها از 400- 500 تجاوز نکند. به این منظور باید از چراغهایی استفاده کرد که منبع نور آنها در معرض دید، یا جهت تابش نور به سمت ناظر نیست. در تراسها نباید از چراغهای کروی شکل که پوشش نیمه شفاف و درخشندگی زیاد دارند استفاده کرد که متاسفانه در ایران این کار رایج است. بهطور کلی، توصیه میشود که روشنایی تراسها از نور غیر مستقیمی که از سطح دیوار و سقفها منعکس می شود تامین شود و از نور مستقیم استفاده نشود.
برای تامین روشنایی بالکنها به دو روش اصلی میتوان پیشنهاد کرد. اگر عمق آنها کم باشد حدود (5/1 تا 2 متر) بهتر است از چراغهای دیواری که نور ار به سمت پایین پخش میکنند استفاده کرد. برای جلوگیری از خیرگی، ارتفاع نصب آنها باید حداقل 20/2 متر از زمین باشد. اگر بالکن مسقف و عمق آن بیش از 2 متر باشد، استفاده از نور غیر مستقیم کارایی بهتری دارد و فضای خوشایندتری ایجاد میکند. در این روش میتوان از چراغهای دیواری یا آویز که نور ره به سمت سقف پخش میکنند استفاده کرد. اگر هیچ سطح بازتاب دهندهای به عنوان سقف .جود نداشته باشد میتوان از چراغهای با تابش نامتقارن که نور را به سمت کف پخش میکنند در ارتفاع کم استفاده کرد. در صورت وجود سطوح عمودی میتوان از انعکاس آنها برای تامین روشنایی محیطی استفاده کرد. برای روشنایی میزها باید منابع نوری کوچکی که روشنایی را در همه جهات و با شدت کم پخش میکنند روی آنها قرار داد تا نور ملایمی روی سطح میز و صورت افراد ایجاد کند. به این منظور میتوان از روشهای سنتی مانند شمع نیز استفاده کرد. اگر تراس یا پنجره خانه مشرف به باغ یا حیاط باشد، ایجاد روشنایی در انتهای فضای بیرونی باعث میشود شخصی که از داخل به بیرون نگاه میکند درک بهتری از فضای بالکن و محیط اطراف خانه داشته باشد و عمق میدان بیشتری را حس کند.