دیاگرام‌های قطبی و دکارتی پخش نور:

دیاگرام‌های قطبی و دکارتی نمودارهای دو بعدی هستند که منحنی‌های فتومتریک را نشان می‌دهند. در دیاگرام‌های قطبی، منحنی‌های به دست آمده از برش دادن شکل سه بعدی پخش نور با صفحات قائم، نحوه توزیع نور در آن صفحه را نشان می‌دهند. بسیاری از مواقع با توجه به آنکه بسیاری از چراغ‌ها نور را نسبت به محور عمودی گذرنده از مرکز، متقارن پخش می‌کنند، تنها یک منحنی در یکی از صفحات قائم برای نشان دادن پخش نور کافی است. منحنی‌های قطبی به شکل خطوطی بسته در پیرامون چراغ هستند که فاصله این خط تا چراغ، در هر زاویه مشخص متفاوت، و بیانگر شدن نور در آن زاویه است. منحنی‌های پخش نور قطبی دو عین عمده دارند. اولاً شار نوری لامپ‌های مختلف در آن‌ها قابل مقایسه نیست، ثانیاً در زوایای دارای تغییرات شدت نور، دقت منحنی پایین است.

اگر نور چراغ خیلی متمرکز باشد، برای دقت بیشتر به جای منحنی قطبی از دکارتی استفاده می‌شود که محور افقی آن زاویه، و محور عمودی شدت نور را نشان می‌دهد. به طور کلی بهتر است دیاگرام‌های قطبی و دکارتی پخش نور با تصویر شماتیکی از چراغ که موقعیت دو محور C(90-270) و C(0-180) را نشان دهد، همراه باشند.

در بسیاری از چراغ‌ها می‌توان لامپ‌هایی با توان‌های مختلف نصب کرد، اگر چه مقدار شار نوری بر حسب توان هر لامپ تغییر می‌کند ولی منحنی پخش نور ثابت می‌ماند. با توجه به این موضوع، منحنی پخش نور فقط برای شارنوری 1000 لومن ترسیم می‌شود و برای یافتن شدت نور واقعی هر لامپ باید مقادیر به دست آمده از منحنی را در ضریب مخصوص آن ضرب کرد. این ضریب از نسبت شار نوری لامپ به 1000 لومن به دست می‌آید.

باید توجه داشت که این موضوع در مورد لامپهای رفلکتودار (لامپهای PAR یا R) صدق نمیکند. زیرا در آنها لامپ و رفلکتور به عنوان یک عنصر واحد در نظر گرفته میشوند و بدیهی است تغییر توان یا رفلکتور به تنهایی امکان پذیر نیست و هر لامپ دیاگرام مخصوص خود را دارد.